MIJN EERSTE BEELDEN ± 1986 - 1988 - MIJN EERSTE BEELDEN ± 1986 - 1988

De eerste twee serieuze beelden zijn opgedragen aan mijn vader Cor Wijtman. Puur hout, er kwam geen verf aan te pas. Het eerste is een grafkrans, toen hij op 46 jarige leeftijd overleed was er geen geld voor een grafsteen, vandaar. De tweede bestaat uit twee figuren verbonden door een gelaagd balkje, deze staat symbolisch voor het stokje dat hij aan mij heeft doorgegeven. Helaas zijn de beelden er niet meer, ze zijn in rampspoed ten onder gegaan en vele zouden nog volgen.

The first two serious sculptures are dedicated to my father Cor Wijtman. Pure wood, no paint was involved. The first is a grave wreath, at the age of 46 when he died there was no money for a gravestone, that’s why. The second consists of two figures connected by a layered bar, this is symbolic of the stick that he has passed to me. Unfortunately, the sculptures are no longer there, they are in disaster devastated and many would still follow.

ENDLESS Walk: Die staat voor de lange weg die te gaan had.

CURIOUS STAIRS

Het Trappenhuis staat voor carrière, altijd tot op de dag van vandaag een moeilijk punt voor me geweest. Als kleine jongen vond ik het leven al moeilijk, maar gelukkig had ik een zonnige en beschouwende kant in me waardoor ik de dingen kon relativeren.

ENDLESS Walk: that stands for the long road I had to go. 

CURIOUS STAIRS

The Stairwell stands for career, to this day,  it was always a difficult point for me. As a little boy I found life difficult, but fortunately I had a sunny and contemplative side in me allowing to see things in perspective.

Mijn vader was in mijn ogen een super talent, die zwaar gefrustreerd overleden is. Die frustraties heb ik altijd meegedragen. In tegenstelling tot hem had ik het gevoel niets te kunnen, pas na mijn dertigste begon mijn talent zich schoorvoetend te ontplooien. Ik was vader geworden en wilde iets voor mijn zoon gaan betekenen.

 

 

My father was in my opinion a super talent, who heavily frustrated died. Those frustrations I always carried in me. In contrast to him, I had the feeling nothing to be able. After my thirtieth my talent began bit by bit to expand. I become a father and wanted to mean something for my son.

Nooit, nee nooit wil ik het overdoen

De afgelopen 35 jaar waren heftig

links selfie oktober 2017

 

 

Never, no never ever i want to do it again

The past 35 years have been intense

 

 

De afbraak van werk is begonnen;

  Bij een presentatie van mijn werk werd het afgewezen, ik kon het niet verwerken. Al mijn frustraties die ik mijn leven lang bij me droeg leefden zich uit op mijn werk. Gewapend met moker, gat zaag en wat me maar voor handen kwam heb ik op ze losgelaten.  De kater liet niet lang op zich wachten.

 

The degradation of work has begun;

  At a presentation of my work it was rejected, I couldn't process it. All my frustrations I carried with me all my life lived out on my work. Armed with sledge hammer, hole saw and what came in my hands I released on them. The hangover was not far away.